Eskiden Şiiri - Burak Güven

Anılara tutunmakla,
Acılara tutunmak arasında ki o ince çizgideyim,
Yani kaybolduğum yerde,
Yani yok olduğum yerde,
Yani seni ilk gördüğüm yerde,
Yani, aşık olduğum yerde...

'kalın giyin' demiştin
Bugün hava soğuk diye,
Ateşten bir gömlek giydim
Ve bir pantolon siyahın en koyusu
Üstelik nefes aldırmayacak kadar
Sıkmış bedenimi kör düğümlü kemer,
Sen istedin diye...

Bin defa geçtim akasya ağaçlı yoldan,
Yıllar önce ayak bastığın toprakta
Görünmez izlerine bakarım yüreğimle,
Ve hep aynı bankta gözüm takılır,
Bir şarkı beynimden çıkmaz hiç,
Hiç gitmez kulaklarımdan
Sesinin o narin tınısı...
Ezberledim yolları,
Ve yıllar önce oturduğun o bank
Yedi iklim sultanının tahtı,
Ne zaman radyoyu açsam,
Hep o şarkı...
Yanıp kül olsam da buradayım yine,
Burada sen varsın diye...

Üzülmemi istemezdin biliyorum,
Hatta hiç istemezdin,
Ve ben iyi çocuktum,
Ve güzeldi kalbim,
Fakat dön de bak!
Üzülmesini istemediğin adam
şimdi ne halde...
İyilikse kapı duvar,
Çünkü öfke kabarıyor her gece,
İyi ve güzel kalplere...

Bilmem şu yağan yağmur
Arındırır mı beni kirden?
Oysa çok sevecektin beni eskiden,
Eğer ki sebebiyse bu kızıllığın,
Ve karsa yağan üstümüze geceden,
Gözlerime bak son defa,
Fersiz kaldı, cansız, güçsüz, biçare,
İyi bak, anla artık!
Tükeniyorum, inceden...