Çocukluğumun geçtiği mahalleye
Girdiğim anda hatıralarım depreşti.Mahalle daha da köhneleşmiş,top oynadığımiz sokaklar tenalaşmıştı.Zamanın baştan aşağı elden geçirdiği mahallede tanıdık bir yüz bulmak için adeta herşeye dikkat kesilmiştim.
Ama nerde? yaşlılar dünyalarını değiştirmiş,çocuklar büyümüş ve herşey bana yabancı olmuştu.Kimmiş bu diye bana bakanlar,kimsin sen? Sorusunu sormaya bile
Tenezzül etmemişti.
Insan ilişkileri baştan aşağı değişmiş,daha dünün gençleri şimdi birer ihtiyar olarak köşelerine çekilmişlerdi.Ama ne çekiliş! Büyütmek için ömürlerini verdikleri çocukları bile çekip gitmişler,hepsini yalnızlığa terk etmişlerdi.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta