Eski Defter Şiiri - Evren Demirdelen

yaz demişsin,hangi birini
eski yangınlarına çare bulamamış
her an yitik kalbimi mi
yoksa bir başka yangın için
hala kendini arayan evreni mi
söylenecek şey çok aslında
nedeni sorgulanacak olmasa da..

bugün çocukluğumu düşündüm
babaannemin aldığı meyveleri yerken
oyuna kaçmayı planlayan
haylaz yanımı..
sokakta bulduğum parayı
sahibi bulur diye
yerine koyduğum saf yanımı..
ve başımı yastığa koyar koymaz uyuduğum
çocuk yanımı...
gülümsedim öylesine.
asla gelmeyeceğini bildiğimiz
eski günleri düşlerken
o hüzünle karışık garip duygu

bilirdim oysa ben
geçmişini kıyaslamamalı insan dünüyle
ama özledim be..
sanki tam tanımamanın
tadını alıyordum hayattan
ve bir yerlerimi yaralamak bile
daha acı daha gerçekti...

şimdi nerde gülümseyen
bir çocuk görsem
geçmişim oluyor ve hemen büyüyor
hızlandırılmış sanki
zaman her mutluluğu ödetiyor
büyüyoruz..

anlık sanki
ağlamak gülmek
çocukluk gençlik anlık
bir ömür sıkıştırmışız tek bir an'a
anılarımız da anlık...