ayazın kavurduğu yoksul kıran kış bahçeme
aralık kalmış eski bir kapıdan sızdı nev bahar
aydınlık yüzlü yalazıyla titredi, soğuk gölgeler
ben alabildiğine mevsimleri yaşamaya gönüllü
seyrindeyken amber kokulu mimozaların, birden
kapandı yalancı kapı, üşüdü toz toprak yeniden
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
