Eski Bir Dosta Şiiri - Eylül Eren

Eski bir dostu, görmeyeli çok oldu
Öyle ki dostum bile değil artık.
Sessiz sedasız, ayrıldık.
Gözlerine bile bakmamıştım,
Son defa olduğunu bile bile
Sarılmamış ve tartışmamıştım
Sonun getirdiği keyifle.
Bir anda yok oldum usul usul

Onsuz geçmezken tek saniye
Kendimle olmayı öğrendim
Onunla kahve içerken
Kendime çay ısmarladım
Ne yaptıysam eskiyle kıyasladım.
Aynı yollardan yürüdüm tekrar tekrar
Her farklı adım bir anıyla geldi
Seni de peşinde sürükledi
Eskimemiştin o zaman dostum
İstemeden aradı seni gözlerim
Siman hatırımdaydı o zaman
Şimdi boş bir çehre
Anılarda bi' gölge
Eskiden olsa ağlardım
Şimdi eski olan ben değilim.

İçimde kalan kırıntıların
Merak etmeni istiyor
Aklımda kalanların
Bunun olmayacağını biliyor.
Gönlümce anlattım bir şeyler
Sen pek umursamazdın.
Sormak nasıl olur bilmem
Nasılsın, iyi misin?
Belki de gereksizdir
İyiliğin yollarını bilirisin
Olursun da pekalâ
Olman mı temennim,
Yoksa kıskançlığım mı?
Kafamda peş peşe sorular
Kafamda peş peşe senler.
Eski dostlar eskide kalır demiştin.
Neden şimdi aklıma geldin?

13 Haziran 2025