Eski Bahar Yeni Kış Şiiri - Mustafa Kolay

İstanbul Eyüp’ten el sallarken bahara
Ben martılarlayım, küstüm eski sevdalara
Bu bahar son kez biniyordum vapura
İlerlerken vapur, deniz köpüre köpüre

Bahara homurdanıyordu gidiyorsun diye
Sonra dalgalar dövüyordu vapuru ölesiye
Bir balık zıpladı, sonra düştü güverteye
Giden mevsime sanki sitem edercesine

Rüzgar almasın diye benim saçlarımı
Ağaçlar kurban veriyordu yapraklarını
Tuttuğum kağıtlar baharla uçmak istiyordu
Lakin kalemim inatla üzerine bastırıyordu

Yavaştan iskele kapandı vapur kalkınca
Uzaktan baktım İstanbul’a gönlümce
Evet yakışmıştı bu güzelim şehre
Nasıl yakışmışsa kış yaza, yaz da kışa

Ama vardı hüzünlü bir bekleyiş
Kimisi yaz diyordu, kimisi kış
Artık yerde değil gökte vardı cümbüş
Biraz sonra düşer kar tıpış tıpış

Velhasılı ben küstüm sevdalara
Deniz küstü, martı küstü bahara
Ve ben veda ettim de vapura
Sessiz sedasız çıktım Üsküdar’a

Mustafa Kolay
29.10.2005 - Üsküdar Vapuru