Ayrılık ezgilerini çalan yayları
Sonbahar dallarından yaparlarmış.
Ve kanunmuş böyle sarı şaçlar kullanmak..
Derlerdi aşkı sarı yaşamışlar sonbahar insanları…
Ve şimdi arkanızdan ben ne yazsam,
Ne tutsa ellerim, heryer sapsarı.
Bir yanım Atilla ilhan kesilir,
Bir yanım cemal Süreyya…
Bak ağzımı bıçaklar açamadı
Şiirler nihavent buselik değil,
Dedi ki hay ağzını aşk tutsun emi.
Bundan sonra saklamadık kalbimizi
Ne varsa ortada açık şaçık kaldı….
O günlere ait ne hatırlasam keskin
Kömür kokuları gelir burnuma.
Hiçbir şeyimizin olmadığını sandığımız
O hayatımızın en zengin günlerinde,
Sonbahar dallarından yaparlarmış.
Kanunmuş sarı saçları hatırlayıp,
Satırlar dolusu şiirler yazmak…
Oysa gençken güzelmiş sarı.
Renk ve renk bereket doldururmuş,
Başak tarlaları. Kopardı zaman hasatladı.
O günlerden bize yadigar, okul yolunda
Yürüdüğümüz sarı sarı yapraklar kaldı…
Kayıt Tarihi : 26.10.2007 22:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...
31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...
edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan
TÜM YORUMLAR (1)