aşka rüzgara aydınlığa sevdalıydık
içimizde büyütürdük ay ışığını
avuçlarımızda açardı çiçekler
can evinden vururduk ayrılığı..
gidişin tutsak etti bedenimi
döneceğin yollara esir yüreğim
inletiyor beni sağır geceler
hasretin kaf dağları büyüyor içimde
yakama yapışmış bırakmıyor özlemin..
şimdi yoksun! ..
sesini duyuyorum
gecenin isyankar çığlıklarında
iste o an
yenik düşüyorum aşkına
yağmura susamış toprak misali
içimde büyüyor devleşiyor özlemin
boyumu aşıyor kahroluşlarım..
geceyi yaşamayan bilmez
aşkla demlenmiş bir şiirin
nasıl tuz buz ettiğini seven yüreği
şimdi kalbimin sen yanı alev alev yanıyor
alazı vuruyor gözpınarlarıma
kayıp düşler birikirken hasret uçurumunda
kirpiğimden akan yaş değil
bir çift mavi göz süzülür yanağıma...
25.02.2006 01:40
Seval KemertaşKayıt Tarihi : 27.2.2006 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HER SEYIN YETERLI OLSUN
aşkla demlenmiş bir şiirin
nasıl tuz buz ettiğini seven yüreği
şimdi kalbimin sen yanı alev alev yanıyor
alazı vuruyor gözpınarlarıma
kayıp düşler birikirken hasret uçurumunda
kirpiğimden akan yaş değil
bir çift mavi göz süzülür yanağıma...
Yüreğinize sağlık Hanımefendi Kutlarım güzel şiirinizi.şiir tadında günler sizinle olsun.
saygımla...
GRUP:Aydınlı Şairler ve Şiir Dostları
'GECEYİ YAŞAMAYAN BİLMEZ'
Başka söze gerek yok. Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (4)