Divanesi oldum bahtımın, peşindeyim....
Bırakıp gidemem yoksa da zincirlerim
Bıçak keskinliğinde düşen akşam karasına
Yalnızlığım değil, gözyaşı yüklü özlemim
Yandım, tutuşturulup da titrek çıra aleviyle
Gönlüm emanet acımasız bir hoyrat gönüle
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
biri uğruna birçok şeyden vazgeçmeyi göze almanın özel oluşu kadar uğruna vazgeçilecek birini bulmanın önemi de inkar edilemez değil mi.duygular yoğun duygular deli.. ama anlatabilmek en güzeli...
(zeynep)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta