Kıskıvrak yakalamışlar
Ormanların kralını
Tek tek sökmüşler
Pençelerini dişlerini
Kafesten bir evi bir de sahibi olmuş
Doğa nere kafes nere
Büzüldükçe büzülmüş
Miskin kedilere dönmüş
Dizlerinin dermanı kesilmiş
Gözlerinin feri sönmüş
İnlemiş sızlamış vicdansız kırbacın elinde
Yaralar oluşmuş vücudunun her yerinde
Yemek diye
Bir kaç parça kemik konulunca önüne
Nemli nemli bakmış
Özgürlük dolu dününe
Ta karşıya bakıp daldı
Buğulu gözlerinde kafes ardına kadar açıldı
Dolaştı durdu tek başına diyar diyar
Gözüne bir ceylan sürüsü ilişti
En geridekini yakalamaya çalışırken bir nefeste
Bir kırbaç sesiyle irkildi
Baktı ki yine o aynı kafeste
Adem Durmazer
Kayıt Tarihi : 18.12.2009 12:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!