Basamaklar…
gölgelerin kıvrıldığı bir sarmal,
her adımda başka bir mevsim, başka bir yankı.
Zamanın bileğini kavrayan bir bilezik,
parmak uçlarında dönen sessiz bir gezegen.
Işık,
karanlığın omzuna eğilmiş,
her çizgiye bir sır fısıldıyor.
Ve merdiven,
hiçbir yere varmayan ama her yere açılan
bir hatırlama döngüsü.
Yukarı çıkmak…
hep zirvede olmak, bir üstünlük,
egoların sınırsız doruğu.
Aşağı inmek…
dibi görmek kimine göre
ya da ihtirasın zindanlara kapatılışı.
Kurtuluş,
bazen yüksekteki ışığın
bazen derindeki sessizliğin elini tutar.
Ve insan, hangi kapının anahtarını
cebinde taşıyorsa oraya yönelir.
05/09/2025
00:05 #wahran
@demlenmisSiirler
(534)
Demlenmiş Şiirler 2
Kayıt Tarihi : 8.9.2025 22:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!