Yıllar sonra aralanan yanlış bir kapının eşiğinde düşürdüm kimliğimi.
Kulaklarımı zabıt tuttuğum bir türküydü sensiz yaşam, eşlik ettim.
Adımlarıma not düşen bu gidiş, tasviri imkansız acılar doğurdu içime.
Yinede, şikayet dilimden uzak, şükür aklıma yakındı.
Bozmadıkça adabımı, uysal bir koyun gibi asmak istediler bacağımdan,
atlamak istediler üstüme. Ne varsa içimde yağmalamak istediler.
Bilmediler, içimin ateşi onları da yakacak kadar derindi.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta