ilk kez öldüğümde...
sen yoktun bi tek
o esrarengiz zamanları yaşatan
sana da bana da tüm anıların arasında
hayır hayır
yaşam bir bilmece
belki de bilmemece
her an
herşey olabilirmiş
hiç bir an
hiçbir şeyin olamayacağı
şimdi sen zamanı
güneş batmıştı şehrin gri yüzüne
martılar kirliydi
aksine bir suskunluktu
anahtarını sokup kilide kapıyı açtı.
ayakkabılarını çıkartırken bir kedi sesi duyar gibi oldu! - nassı yani? dedi, dışından.
zemin katta oturuyordu. mutfağın balkon kapısı açık kalmış içeriye \'tekir\' formatlı yavru bir kedi
girmiş nasıl çıktı ise mutfak tezgahının üstüne çıkmış ortalığı dağıtmış ve bir daha o tezgahtan aşağıya
inememişti. muhtemelen kendi dilinde - yardım edin, yardım edin! diye mırıldanıyordu.
eline alıp suratına karşı iki laf etti 'maymun ne işin var burda? '
şimdi
ellerimizde birer makas
biraz kör biraz eski
ve birazda sararmış
geçmiş zaman yazıları
sevgili ese limantolojideki gürültü şiirin gerçekten harika, liman camiasına katılma dileklerimle başarılar ve tebrkler...