Karanlık dağların soğuk zirvelerinde yalnızım,
Benden gidiyor ömür, gidiyor benden günbegün,
Esiyor rüzgarlarından cennet yağmurları,
Islanıyorum, ama yine yanıyorum hasretten.
Nabzımın atışlarında ismini sayıklıyorum,
Bakıyorum yüreğimin gizli köşelerinden,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta