Biz dağlarında karlar eksik olmayan
Dokuz ay kış olan şehrin çocuklarıyız
Biz hep sevdalarımızın peşinde koşan
aşk uğruna göçebe kuşlar gibi göçen
karlı dağlarla çevrili köyün çocuklarıyız
Dağlarımız mis kokulu menekşeler açan
baharın karlar altından kardelenler biten
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta