Ezeliydi dostum benim ezeli
Ezelden de sever idim güzeli
Şimdi, viran buldum bağlarımı, döneli
Düşman buldum, dost bıraktığım güzeli
Ezeliydi dostum benim ezeli
Ezelden de sever idim güzeli
Bazen fırtınalar kopar, yüreklerde
Ne kadar gemi varsa batar, hayallerde
Bir damla göz yaşı kalır, geriye
Onuda tutamazsın kayar gider, düşer yerlere
Belki ateşi tutabilirsin
Ama, asla zamanı tutamazsın ellerinde
Ey bana geldikçe gelenler
Gelip de hiç gitmek istemeyenler
Bir beni mi buldunuz?
Gelin bakalım
Alıştım gelmelerinize
Ve hiç gitmemelerinize
Bir pazar sabahı gitmiştin
Daha dün gibi aklımda, yıllarda geçse de
O mahzun bakışların hayalimde
Elveda deyişin çınlar hala kulaklarımda
Gelin olmuşsun
Üfle artık şu merete
Artık kıyamet kopsun
Ölenler ölsün
Kalanlar kalsın
Nereye varıyorsa sonu
Bırakın da varsın
Meraya salıp da koyunları
Dinletiyorlar kavalı
Üstü dururken
Altından kesiyorlar çuvalı
Uçanları kaçanları
İnanma sen güneşin doğacağına
Ve o bayrağın yeniden dalgalanacağına
Devam et alçaklarla birlikte alçakça oyunlarına
Ve göz kulak ol koyunlarına
Biz de adettir bilmezsin sen
Unutma, geldiğin yerleri
Her an hatırında tut
Unutma sana verilen öğütleri
Haydi, git nöbetini tut
Sana verilenler büyük bir sır
Onu aklından kaybet
Rüzgâra tapan, güneşe tapan
Yok mu? Sen de hiç din iman
Benimkide salakça bir soru
Olsaydı bunda iman
Hiç güneşe, aya, rüzgâra
Tapar mıydı bu adam
Aşk baharı sevmez
Bir gün olsa bile beklemez
Çekip gider
Hükmeder kara kışlara
Aldırmaz hiç yalvarışlarına
Kanmaz masum bakışlarına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!