Açtım sonuna denk gönlümün penceresini
Artık görmek istediklerimi değil
Görmek istemediklerimide görüyorum
Artık duymak istediklerimi değil
Duymak istemediklerimide duyuyorum
Çıkardım artık gözlüklerimi
Senin yarattığın bu dünyada ben büyükçe bir ateş yakacağım
Ve herkesi bu ateşte yanmaya çağıracağım
Önce herkes korkacak bu ateşin harından
Epeyce kaçmaya çalışacaklar narından
Sonra kendileri gelip yaklaşacaklar meraklarından
Kimisi sıcaklığını sevecek kimisi de o ateşte yanmayı
Göreceksin demiştim gördün mü?
Ey Allah’ın öküzü
Duyacaksın demiştim peki duydun mu?
Ey Kavatların öncüsü
Sen bizi yerde arama
Biz ne yerdeyiz nede gökte
Koyu bir karanlık çökmüş bu gece
Derin bir sessizlik var mevzide
Yirmi beş günüm kaldı komutanım diyor
Aydın’lı Mehmet Niğdeli Bedri’ye
Bedri suskun ben suskun
İçi içine sinmiyor Aydın’lı Mehmet’in
Güne?in kyzylla?ty?y zamanda
Havanyn yava? yava? kararmaya ba?lady?y anda
Dalmy?ym derin bir uykuya
Görmeye ba?lamy?ym nefis bir rüya
Rüya ki ne rüya anlatmaya gücüm yetmez
Mutluluk dediğin nedir diye sormuştun ya hani
Benim için mutluluk senin adındı
Gözündü, kaşındı, güler yüzündü
Her hangi bir şeye ya da bana kızdığında bile
O güzel yüzünün aldığı her şekli
Fotoğraf çekercesine gözlerime kayıt etmekti mutluluk
Dün bir kez daha aşık oldum aynada gördüğüm kadına
O anda arkasından sarılıp bir öpücük kondurmak istedim yanağına
Oysaki ben onu gizlice izlerken hayranlıkla “o” da saçlarını topluyordu masumca
Keşke zamanı durdura bilseydim o anda
Tüm dünyanın yükünden kurtuluyordum onun o güzel gözlerine bakınca
Baktıkça bakıyordum ki gözlerine, bana baktı sordu “hayrola?”
Bırakıp gideyim mi seni ve sana ait olan her şeyi, bunu mu istiyorsun yani
Gururumdan değil , inadımdan değil, ne dersen de, asla bırakamam seni
Kaybetme korkumda olmadı hiç, bazen kazanmak kadar güzeldir de kaybetmek
Ama seni bırakıp gidemememin tek sebebi isyankar gururumda değil
Sen ne kadar anlamasan da , sahiplenmişken her zerrem seni
Seni bırakıp gitmek bu dünyadan göçüp gitmek demek benim için sevgili
Bana göre bir cemreydi bakışların
Önce gözlerimi ısıttı
Sonra gönlümdeki sevgi toprağını
Ve en son yüreğimdeki buzları eritti damla damla ığıl ığıl
Oysa ki nice baharlar görmüştü nice cemreler tanımıştı
Bu gözler bu gönül bu yürek
Feleğin çemberinden geçen bile
Geçemez kalbinin sonsuzluktaki yollarının kıyısından
İlimler bulamaz çaresini yollarını şaşırır, bu uğurda kaf dağını aşanlar
Ledün’ü bilen hani nerede diye hayıflananlar
İzahlar sonsuzlukta kaybolur gider yankılanmaz olur sesler
Zamanın seninle başladığı seninle son bulduğu oldu artık bu yerler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!