Bize epey bir ağaç lazım şöyle “dar”ından
Birazda adam lazım bize vaz geçebilecek canından
Ve şüphe etmeyeceğimiz kanından
Ağaç dediysek yapraksız olsa da olur fark etmez
Biz onların yaprağını takarız her bir dalına
Yürüyordu ağırdan bazen de hızlanarak
Bakınıyordu çevresindekilere gururlanarak
Tüm gözlerin kendisinde olduğunu sanıyordu
Bu yüzden daha da şımarıyordu
Hoşuna gidiyordu şımarmak, şımartılmak
Sonra durun dedi yanında ki iri kıyım adamlara
“Gel lan buraya pinokyo” dedi sırıtarak
Elinde bir testere vardı
Testerenin tersiyle sırtına vurarak
“Bağır lan ben oyuncağım” diye dedi
Gülmeyle karışık bağırarak
“Peki dedi ben oyuncağım dersem kim bana inanacak”
Bilmez misin karanlık çökünce üstüme
Hüzün çöreklenir yüreğime
Sensiz geçen her salisemde
Hasret ekerim bağrıma
Ve gömülürüm karanlığa
Her gözümü kırpışımda
Sen ki günlerin sayılı neden kimden korkarsın?
Bize ölmüş bir eşek lazımdı bu niye sen olmayasın?
Yaşarken fazla bir faydan olmadı
Kendini rahat bırak, korkma
Korkma ki yaptığın ihanetler birazcık unutulsun
Ve herkes seni azda olsa iyi birisi olarak hatırlasın
İnanmıyorlar seninle her gün konuştuğuma
Gizlice tenhalarda buluştuğuma
Yalan söylüyorsun diyorlar
Alay ediyorlar benimle
Diyorlar ki sen kimsin onunla görüşmek kim
Sen kim onu delice sevmek kim
Bilmezsin ki;
Senin övmen sövmeden beterdir
Oysaki
Benim sövmem bile senin övmenden güzeldir
Aslında
Senin yalvarmaların bir isyandır
Sen içerdeyken
Ben ellerimi kavuşturup
Bir köşeye çekilip oturmadım
Sen bana belki söverken
Bense gündüzlerime
Gecelerimi de ekledim
Sen ne masumsun nede mazlum
En az sende onlar kadar suçlusun
Neyse
Artık bunların benim için bir önemi yok
Şimdi tüm gücümle senin yanındayım
Benim senin yanında olmamı
Sevgim, resim değildir çizemezsin
Yazı değildir yazamazsın
Kalem değildir tutamazsın
Kelime değildir konuşamazsın
Ateş değildir yakamazsın
Sevgim, kuş değildir uçuramazsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!