Düşmek isterdim kar taneleri gibi savrularak boşluğa
Belki kar tanesi değilim, belki o kadarda günahsız
Ama yüreğim öyle soğuk ki vede yalnız
Hiç gelmemişti içime böyle buhranlar
Hiç böyle kalmamıştım kendime zamansız
Yaprağın titrediği gibi titremekteyim
Belki bir gün ileride
Dersin
Oynayan bir çocuk vardı
Arka bahçede
Çocuk ama inatçı
Çamur içine yatmış
Biliyormusun?
Sen hayalleriminde ötesindesin
Ama nerden bileceksin ki
Senin ruhun bile bedeninden ayrı
Taş tutmuş kalbinden kolye yaptım
O şimdi bende saklı
Bırakmak kolay derlerdi de bırakamazdım
Kurtulmak kolay derlerdi hep
Ama hiç kurtulamazdım
Ne kadar kolay ne kadar zor bilmezdim
Diyenlere pek de inanmazdım
Başıma gelinceye kadar
Ne sen bir çiçeksin, dalında
Öpüp, koklanacak, koparılacak
Solunca atılacak
Nede ben yerde ki bir karıncayım
Üzerine basılınca ezilecek
Ne sen gökteki bir yıldızsın, ulaşılamayacak
Bu gün beni bana bıraktılar
Kendi sesimle kendimi dinledim
Aynada gördüğüm yüze baktım
Sanki yeni tanışıyormuşuz gibi
Selamlaştık
Merhabalaştık
Çıkmış balkona salınıyor
Bırakmış saçlarını rüzgara dalgalandırıyor
Alemi deniz, milleti keriz, kerizleri balık sanıyor
Atmış oltasını denize, çektikçe çekiyor
Balıklarda az değil
Oltaya gelmek için bir birleriyle yarışıyor
Sen her gün çağırıyorsun da beni sevgili
Gelemiyorum yolum uzak sana
Hem çağırıyorsun gel diye
Hem engeller koyuyorsun önüme
Diyorsun ki engelleri aşta gel
Affetmem yoksa gözyaşların olmazsa sel
Öfkelenme bir tanem
Ay yüzlüm öfkelenme
Suskunluğum
Suçluluğumdan değil
Ne olur bir kere dinle
Sessiz gecelerin birisinde
Koyu karanlığın çemberindeyim
Yalnızlığın zemherinde
Hayallerin cevherinde
Sevdiğimin gözlerindeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!