Ey dost;
Çoğunla övünür
Azına dövünürsün
Verdikçe sevenlerin
Aldıkça sövenlerin artar
Zenginde olsan
Haktandır özüm
Üzerindedir gözüm
Uyarıcıdır sözüm
Dinle derim, dinlemezsin
Derindedir köküm
Gözlerin Neriman, saçların Yasemin olsa
Tenin Baharın ki gibi koksa
Sözlerin keskin bıçak
Yaptıkların kın olsa
Ruhun sevda,sevdan Zehra
Hayallerin Hülya gibi olsa
Zaman gelir
Herkes önüne çağrılır
İyiler koşarak gelir
Kötüler arkalarda kalır
Cehennemin kapısı
Yedi yerinden açılır
Ölüm, bu gün bana gelse
Koşarak
Birbirine hasret iki dostmuşuz gibi sarılıp
Kucaklaşsak
Birbirimize dokunarak
Elim sende oynasak
Kaldır bu yükü omuzlarıma
Ya kaldırırım ya kalırım altında
Yardım istemek âdetim değil
Yaratandan başka
O da ya güç verir ya akıl verir bana
Sen dertlenme dostum
Sen her gün çağırıyorsun da beni sevgili
Gelemiyorum yolum uzak sana
Hem çağırıyorsun gel diye
Hem engeller koyuyorsun önüme
Diyorsun ki engelleri aşta gel
Affetmem yoksa gözyaşların olmazsa sel
Öfkelenme bir tanem
Ay yüzlüm öfkelenme
Suskunluğum
Suçluluğumdan değil
Ne olur bir kere dinle
Ey kalbim; Nedir senden çektiklerim
Daha benden ne istersin
Göz yaşım yok ki senin için dökeyim
Tatlı sözlerim yok ki
Seni teselli edeyim
Ey kader yazılarını silemem mi sandın
Benimle uğraşmakmıydı senin and’ın
Sanırım yanlışlıkla konmuş adın
Ben adını değiştirdim artık kalmadı şanın
Geçtim bu gün bir adım önüne
Nefesini hissetmek istemesemde ensemde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!