Ertugrul Sahin 2 Şiirleri - Şair Ertugru ...

Gel be kadın tut ellerimi
Dalıp git gözlerime derin derin
Yasla başını omzuma sen koksun bahar çiçekleri
Gel gel be kadın gecelerimi aydınlatan yıldızlarım ol
Üşüyen bedenime güneş ol anla sana aşık bu adam düşündükçe seni sızlar burnumun ucu değil bütün bedenin sızlar
Gel özledim işte anla artık be kadın özledim seni gel

Dün rüyamda gördüm seni
Uzanıp tutmak istedim elini
Rüya değil gerçek gibiydin
Dönüp her bakışında bana gel derbiydin

Dilde türkü gibi

Al duvağına sarılmaktı mizacın
Ne güzel de yakışmış kırmızı tacın
Dik tut başını unutulur acıların
O masum bakışınla vur beni gelincik

Bekler sabırla sükunetle haziranı

Senden bana ne kaldıysa hatıra
Rüyalarımdan düşlerimden terk eyledi seni
Düştüm sensiz bir meçhul yollara
Yıldızlar bile bıraktı seni yarı yolda

Şiirlerim bile değişti şimdilerde

Pınar olsan içsem suyundan
Yağmur olup düşsen toprağıma
Dilimde türkü olup dolansan dilimde
Gel sevdam bu gece rüyalarıma gel

Ağlar yüreğim sensizlige ağlar

Madem ki içinde o ateş söndü
Bir daha yakmadan gidebilirsin
Aklımda kalmasın bu son bakışlar
Yüzüme bakmadan gidebilirsin
Yıllardır verdiğin kederi görme
Üstüme yıktığın kaderi görme

Alışıyorum artık yokluğuna sensiz kalınca
Seni izliyorum gün batımını,başını omzuma yasladığın o bankta
Sensiz duran o gök mavisi denizin köpüklü dalgalarını
Gelmiyor artık içimde adına şiirler yazmak
Yapamam olamam sanıyordum bu şehrin sokaklarında
Her aldığım nefeste sen vardın diyordum ya sensizde nefes alıyormuşum

Sen taşıyabildiklerini götür
Kalanları ben ardından gönderirim
Buna sabrın diyalektiği diyorlar
Adı da bilim kendi de bilim
Ama ne olur zorlama her köşesini yaşamın
Beklenmez bir şey olur

Gitmek Gerek Bazen
Nereye olduğunu bilmeden
Bir not defteri
Bir kurşun kalem olmalı
Silgiye gerek olmadan
Giderken bırakmak gerek

Nasıl tarif etsem Seni bilmem ki
İlk dalda ilk açan gülden güzelsin
İlk baharda dağlar yeşil giyerken
Seherde ki esen yelden güzelsin

Şafağın attığı ufuktan bile