Ertugrul Sahin 2 Şiirleri - Şair Ertugru ...

Dudağının kenarına sanki kelebek konmuş gibi
Yavaşça yukarı doğru kıvrılmasına
Bazen gözlerindeki o buğulu bakışının
Yüreğimin en derinine sızmasına
Uyurken o masum yüzündeki gülümsemenin
Rüyanda kimbilir neler gördüğüne meraklandırmasına

Dilde kuru bir kelimeyse
Kalpteki çırpınış değilse
Sadece seni seviyorum demekse
Ben aşka inanmıyorum
Gönülden gönüle konmaksa
can cana kıymaksa

Tıpkı türkü gibiydin içten
Ağıt gibiydin dertli
Şiir gibi sevda doluydun
Su gibi candın
Gözlerine bakınca anladım
Aşkın Adı senmişsin

kimsesiz bir sevdaydım
yalnızlığın ürkütürdü içimdeki kuşları
sayfalarını atıp kopardığım
bomboş bir şiirsin şimdilerde
kan damlıyor kalemimden
hayalin akıyor gözlerimden

Seni bilmem ama ben kararlıyım
Su garip sevdadan cayalım gitsin
Bu askta senden çok ben zararlıyım
Bir kumar oynadık diyelim gitsin

İçimde bir his var benden pes diyor

Yazdığım şiirler huzur bilmiyor
Elimde ki kalem ayrılık yazar
Gurbet eller bana mesken olmuyor
Yolladığım selam ayrılık yazar

Bir ozan olsaydım girerdim söze

Hasret varsa hesabı kitabı olmaz
Ömür sona erse de çare bulunmaz
Çıkmaz bir yoldayız geri dönülmez
Yeter ki üzülme sen bahar gözlüm

Gönül verip sevgini deremiyorsun

Şımarık ilkbahardı yasaklı bakışların
Ruhuma iz bıraktı o gün kara kaşların
Kaçak bir yolcu gibi usulca ses etmeden
Koy başını kalbime atışları bitmeden

Bozkırlarda çiçek açtı gönlüm hiç ummadan

Güneşin doğduğu yerdeyim
Her şey yolunda burada herkes burada
Oturmuşum hani o bankta küçük limanda
Manzara nefis hele direkli muhteşem
Sen niye gelmedin neden yoksun ki

Yine geceyi bekler oldum elimde sigaram aklımda sen seyre daldım camdan yağmurun sokak lambasının aydınlattığı kaldırımı ıslatmasını uzattım elimi camdan avcuma düşen damalarla seni andım tutabildiğim her damla senin bana olan sevgin tutamadıklarımsa benim sana olan sevgim konuştum kendimle hiçmi sevmedi seni dedim kendi kendime evet sevmedi dedi sessizce kulağıma peki değdimi diye sordu belki evet değdi belkide değmedi

Ertuğrul Şahi