Sorsalar her iş gelir elimizden
Sansalar bile boş hayalleri bekleyen
Suçlu belli; üçüncü çoğul şahıs
Sadece biz varız hata etmeyen
Tertemiz hepsi,ne yaşadıksa şimdiye
Seni özlediğimi hiç anlamamışım
Uyutmuş rüzgâr; kokusunu sen sanmışım.
Öylece içim geçmiş, biraz dalmışım:
Seni düşünmekten hayatı salmışım.
Bilen biliyor sana olan zaafımı,
Bir çiçekle hayatın dönerse düşe
Yüzüne gelecekse biraz neşe
Başım üstüne ne demek
Ama en sevdiğim hercai menekşe
Kokusundan belki de renginden
Hiçbir sevgiliye benzemeyen
Öpüşü sıcacık,kokusu gitmeyen
Kalp gözüm açıldı seninle
Masalım olsana hiç bitmeyen
Hiçbir şiirimi sana yazmadım
Öğret bana aşkı yeniden
Nasıl oluyor sevmek gönülden
Yeni doğmuş bebek gibi
Silmişim ne varsa eskiden
Seni hiç tanımıyorum say
Her aşkın bir rengi olmalı
Dilin yetmediği yerde tamamlamalı
İster koyu olsun ister soluk
En azından hayalinle uyuşmalı
Benim aşkım siyah beyaz
Yüreğimdeki yara gibi olsan;
Hiç iyileşmesem hep orada dursan.
Bir gün olur da sevmesini unutursam;
Sızlasan da bana yeniden hatırlatsan...
Sevgili benzetilir mi hiç yaraya?
Zil sesine pek bir ümitlendin
Birisi var galiba beklediğin
Kapıya giderken heyecanlıydın
Geri dönünce niye hüzünlendin?
Pencerenin önünde biri mi var?
Terkedene neden ağlar insan?
Oysa sevmemişti hiçbir zaman.
Tek senin sevmen yeter mi?
Çıkar elbet seni de anlayan.
Düşün,bir gün sildi mi gözyaşını?
Hayalin bittiği son noktada
Hiç umulmadık bir zamanda
Ölüm olsa dayanırdım belki,
Nefessiz kaldım bıraktığında.
Sanki renkli ruyadan uyandım:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!