Geceler koynunda yıldızlar söner,
Sabahın rüzgârı umutlar döner,
Her yolun sonunda sessizlik iner,
Kapımı çalacak bir gün ecelim.
Gözlerim yaşlarla dolarken yine,
Bir bakışla başlamıştı her şey,
Ne söz vardı ne ses, sadece biz.
Zaman durmuştu o an sanki,
Kalbim ilk defa böyle atmıştı.
Seninle çoğaldı mevsimler içimde,
Rüzgârlar esiyor gönlümde yine,
Umutsuz geceler çöker derime,
Yaralı kalbimle bakarım çile,
Elveda ey yar git artık uzaklara.
Yıldızlar kayıyor sessiz göklerden,
Geceler oldu yoldaş, uykum hep kaçar,
Hasretin rüzgârı yüreklerde yanar,
Umut pencerede bekler sabahı,
Yollar bitsin, kervanlar kavuşmaya gelsin de.
Sensiz geçen her an kurutur dalımı,
Yürüdüm yollarda suskun geceler,
Dizlerim yoruldu, kanlı heceler,
Bir umut beklerken eski seherler,
Adalet isterim ben bu diyarda.
Fırtına koptukça yılmadı göğsüm,
Bir sonbahar akşamıydı Eminönü’nde,
Martılar dans ederdi, rüzgârın dilinde.
Simidimi paylaştım bir çocukla o gün,
Boğaz hüzünle gülümsedi, içimde bir sel gibi..
Galata Kulesi, yüzyıllardır bekleyen,
Yıllar alıp gitti ömrümden baharı,
Gizli saklı çaldı her gülüşümü,
Savurdu rüzgârla umutlarımı,
Yüreğimde acıdır yazılan kader.
Sevda sürgün etti ,uzak ellere,
Sen gittin,
Ve sanki içimden biri sustu.
Dili olmayan bir çığlık var şimdi göğsümde,
Ne anlatabiliyorum,
Ne unutabiliyorum.
KALMADI HİÇ HEVESİM....
Kalmadı hiç hevesim,
ellerim boş,
gözlerim yorgun,
yüreğim taş gibi ağır.
Gidişin bastı omzuma, ağır gölgeler,
Sensiz geçen saatler sızlar derinden.
Her hatıra eridi, yitip gitti elimden,
Zihnim savruldu, kayıp rüzgârla birlikte.
Delilik dediler, bilmezler içimdeki yangını,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!