Arada sırada gelirmiyim aklına
dost sohbetlerinde mesala
unutulmaya yüz tutmuş hatıra
eski günlerinde eskimiş yanımla
oysa seni ne çok biriktirmişim
son buluşmamızdı üsküdarda
kalbinde bir ağırlık
benmişim fazla
ne kadarda rahat söyledin
gözümün içine baka baka
kolumu yana atınca yatağımda
bir boşluk uyandığım sabahlara
hiç alışamadım.....
yüzümü okşayan yastığa
sen şimdi derin uykunun garantisinde
bir masal dünyasında rüyalar ülkesinde
ben senin gerçeğinde bir çare
nöbetteyim uykusuz gözlerle
uyan sabahını bekleyen yalnızlığıma
YABANCI
ilk kelimeye siz diye başlayan
sen kelimesini arkasında saklayan
gözlerinin içine yalvarır gibi bakan
bir yabancıydım sadece ......
çalma yürek kapımı
basma ziline uzun uzun
açarsam çok kalırsın bende
alışırsam çok yaralarsın sende
kopamayan bir yan herkeste
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!