Ersen Temizel Şiirleri - Şair Ersen Temizel

yakışmıyor işte ...!
yokluğun üzerimde iyi durmuyor
bu gecede uykusuz gözler
yine seni hatırlamak sabaha

vursun diyorum beni yabancı biri

seviyorum seni
uzayan sessiz gece gibi
ışıkların altında gizlenen bu şehri
seviyorum baktığım herşeyin
sana benzemesini

sakladım gülüşümde gülüşünün izlerini
derin bir nefes cektim senden açtim penceremi
aksam olunca güneşi batırdım gözlerinde
gecenin bir yarısı yaramı sardım incilerimle

şimdi sesinde sisli bir sabah getirir günü

doldu ömür dediğin defter
iki satıra dahi yer yok artık
yazmaktan yoruldu elim
içime sürekli biriken yalnızlık

kalbimde yıllanmış hatıralar

sevmiyorum son baharı
cümlenin başındaki
son halini
dökülüyorsun içimden
düşen yaprak gibi

hep o son bakışta kalanlar
aynı anda sıkışıp kalırlar
bir döngü sürekli tekrar
mantığı sığmayan ayrılıklar

sen hiç istemesende gider

kaybetmek seni düşünülen ince ayrıntılarda
hata aramak onca anının kayıtlarında
ilk vazgeçeni bulmak kalp atışlarında
kimin suçlu olduğunun bir önemi yok aslında

yürüyorum sokaklarda başıboş dalgın
içimde bir yer sana kızgın birazda kırgın
düşünüyorumda bunu bize neden yaptın
hani bana hiç kıyamazdın
hani sen farklıydın
başkası gibi değil yakındın candın

gittiler kısacık hayatımdaki
tüm yüzler
sizi tanımak bir onur
çok şey öğrendim öğrettiniz

hep uzaktan izledim seni
başkasında görünce özendim
hep hayal ettim hep istedim
sen kaçtıkça daha bi sevdim