Küstüm karanlığın altında ay ışığına
Ne bir umut kaldı içimde ne bir mutluluk
Kırılan kalbimle kaldık diz dize
Dışarıdan geçen biri görse
Kesin deli der halime
Ne güzel tutuyorsun öyle kalemi
Yazdığın satırları okurken
Yüreğime kazınıyor hepsi
Beni de yazmışsın deftere
Ne güzel duruyorum orada
Baksana...
Karanlığa gömüyorum bu gece bedenimi
Duygularımın, acılarımın seslerini
Başlamış ve başlayacak her hasret için
Üzülmüş bir kalp, kırılmış bir kalp
Satılmış bu şehrin sokaklarında bir şiir
Kara kara bulutların o çaresiz sancısı
Acı çekiyorum bayım!
Kalbim yanıyor usulca,
Tüm yorgunlukların ardında,
Bir kalp gidiyor bu diyardan.
Korkuyorum bayım!
Zamanın azabından,
Bazen bir idam sandalyesindeyim
Bazen masamın başında kağıtların önünde
Bazen çiçekli böcekli rengarenk kırdayım
Bazen charlie chaplin rolünde
Uzun uzun düşlerin biriktiği yerdeyim
İçimdeki adi adam sakin olmamı söylüyor
Boşluklar içinde süzülen bir zerreyim
Puhumun alevinde gizlenmiş bir kül tanesiyim
Sessiz sedasız göçüp giden bir bedeviyim
Kanatları koparılmış bir kartalım belki de
Özgürlüğe hasret bir o kadar acınası haldeyim
Beni bıraktığın yazın, kışındayım sevgilim;
Yaralı biri gibi sendeliyorum yıldızların altında ,
Biraz korkak biraz cesur biraz senhoş,
Soğuk işliyor yavaş yavaş kanıma,
İki adım ötede ateş yansa da,
Derdime derman bir öpücük ama!
Ben sade sevgilerin adamıyım
Bilmem süslü püslü aşkların alevini
Kaderime yazılmıştan ötesini bilmem
Sevginin azını çok iyi bilirim
Bir bakış yeter yalnızlığıma
Ben şair olsam şu adi dünyada
Sözlerimde seni yazardım
Şiirlerime girecek kelimeleri önce sana söyler
Ellerine değmemiş kağıda yazmazdım
Ben bir şair olsam şu adi dünyada
Yaşım on sekizken ruhumu gömdüm,
Bu sözleri belki de çok beyhude!
Belki de bir miras geleceğe!
Berhudar olun duygularım,
Berhudar olun anılarım...
Arkamda kalan her şey!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!