Ah Ernesto!
Yine idam sehpaları kurulmuş.
Ve asılıyor özgürlükler.
Bu kaçıncı katledilişler.
Bir kılıç iniyor tepeden.
Yaşamak uzaklaşıyor çığlık çığlık.
Ölüm sesizliğimidir bu
Yahut bildiğin korkaklık.
Kalıbımıza tükür Ernesto!
Kendimizi adam sandık.
Mesut Sav
Kayıt Tarihi : 22.3.2019 20:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!