ben ki, mahpusluğuna bu kadar alışmışken
............alışmışken zindanının süt veren ırmaklarına
......ve isteyerek bağlanmışken yürekteki prangana
.........kireç beyazı duvarlarına,
................zincirine
......................ve ranza-na
koparıp aldılar tutsaklığına müptela hürriyetimi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
eyvallah Alaaddin Uygun üstadım. siz usta kalemden böylesi bir iltifata mazhar olmak ne güzel.. sevgiyle ve saygıyla...
emeğine yüreğine sağlık dost kalem
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta