Erinç Şiiri - Mehmet Barış Tekyol

sokakta yalnız kalmış evsizin zihninde dönen tilkiler
ve kargalar anlaşma yapabilmek üzere tilkileri beklemekte
çare yok, düştün mü tilkinin eline sahip çıkacasın diline
yoksa bu kurnazlar süründürür bakmaz göz yaşına
neyse bırakın şimdi kargayı tilkiyi akşam nevalesi çıktı
yoldan geçenlerden aldığımız 3 kuruş şarap parası
sabaha kadar demlendirir yok benden daha paşası
görenler diyor düzenli iş bulup çalış ele muhtaç olma
sersefil dünyada kendi içime bile sığamazken
sokaklar kucak açmış sen çalış nasihatı cebe koy
kutu evlerde beşten sekize yaşayan paralı mahkum
nerden bilecek özgür bir karganın rahat keyfini
çalışın karıncalarım çalışın yazda kışta çalan böceğe güzel
yarının ne getireceğini düşünme gayesi ile boşandık
dün yaptıklarım da dünde kaldı sadece nafaka ödenecek
bugün, bugünde yaşanıyor bir şekilde iyi kötü çirkin
yarın ölsem ağlayanım kalsam soranım yok
o yüzden bana acıma kendine acı kahrın acısı sende