Eridim bittim Şiiri - Ahmet Ekici

Ruhu doyurmuyor aş ile ekmek
Gönül’e ezadır hasretlik çekmek
Eğer ki bu ise cana hükmetmek
Peşinden canımı sürüdüm bittim

Bakışın hoş olsa, hor olsa ne ki
Yürek alev almış kor olsa ne ki
Seni görmeyen göz kör olsa ne ki
Beni bir tarafa farıdım bittim

Gönlümü tutup da bağlayamadım
Ele güne karşı ağlayamadım
Sabrımı bent ettim çağlayamadım
Çorak topraklarda kurudum bittim

Bendeki aşk ile çıksam meydana
Ne kurşun kâr eder ne kılıç, kama
Her türlü acıya dayandım ama
Senin gözlerinde eridim bittim

Hep seni zannettim sülalem ırkım
Senin gönlün oldu evim ve barkım
Ben değirmen oldum sen oldun çarkım
Dişliler içinde çürüdüm bittim

Eksenim sen oldun yönüm sen oldun
Bu günüm sen oldun dünüm sen oldun
Akşam ay’ım sabah gün’üm sen oldun
Ahmet’im sonsuza yürüdüm bittim.