Ericeğ’in ab-ı hayat suyundan,
Kana kana içemedim bu sene,
Bülbül oldum kayaların başında,
Kanatlanıp uçamadım bu sene.
Meşe dallarından haymam* olurdu,
Kuşluk vakti çoluk-çoban gelirdi.
Dağlar benim dertlerimi bilirdi,
Kıymetini biçemedim bu sene.
Çetin yöreplerde* ferik tutardık,
Telemeyi bazlamayla yutardık.
Geceleri yıldızlarla yatardık,
Birbirinden seçemedim bu sene.
KARAC’OZAN der ki; derdim hiç bitmez,
Dağların sırrına akıl-us yetmez.
Gönlüm orda amma, ayağım gitmez,
Gölgesinden geçemedim bu sene.
Ben ölürüm bu sene.
Öldüm öldüm bu sene.
30Mart 1995 GÖLBAŞI
*hayma: Ağaç dallarından yapılan gölgelik. Geçici barınma yeri.
*yörep: Eğimli, dik yamaç
Kayıt Tarihi : 28.5.2020 23:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!