Eyy acı yüklü
Hüzünlü ruhum
Budala kalbim ,
Yüreğimin kanatlarında hırçın sevdam ,
Dokunsan umuduma şahlanacagim .
Acılarımı sen ört yüreğinle
Bırakıp gittin beni ,bu şehirde
Bu sonsuz gecede bir başıma kaldım.
Ömrüm boyunca arayıp
Bir sonbahar günü yitirdiğimsin .
Baktığım hiç bir yerde göremediğimsin
Gittiğim hiç bir yolda bulamadığım
Deniz mi ?
En iyi fırtınasını
En derin dalgasını
En büyük dalgasını
Ben bilirim .
Yıldızlar mı ?
Bu gri şehirde
Güneşli kızıl bir gündü
Saçların kestane renginde
Işıldayan aşktı .
Okyanusla
Gökyüzünün buluşmasıydı
Ve birden aklıma düşüyorsun.
Sebepsizce bir tebessüm
Düşüyor yanaklarıma.
Biliyorum ki
Papatya mevsimi geldi
Kavuşmaktır tek ilmimiz.
Seni ;
Sensiz yaşıyorum şimdi
Ebedî yolculuğumun
Son durağısın.
Lanet olsun;
Seni benden ayıran kadere.
Geliyorum işte
Çocukluğum gibi tanıdığım şehrine
Hüzünlerim kadar tanıdığım
İçimde olan şehrine.
Geldim işte ;
Sana - yüreğine
İçimde ki sen
Yavaş yavaş büyüyorsun .
Belki seninle olmakta var
Şarap tadında
Sessiz bir gece,
Yanı başımızda
Seni unutmak mümkün mü canom
Seni sevmemek mümkün mü
Cağnımın içi .
Gözlerine
Saçlarına
Yüreğine yalnızlık kuşu kondurulur mu ?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!