Gözlerin
Gözlerin hala gülüyor mu ?
İlk göz göze geldiğimiz gün gibi .
Çıkart üstündeki hüzünleri
Dağıt başındaki Kara bulutları
Yeniden Sevgi Kuşan
Kalbimi yakan bir el vardı sanki
Bir düşte boğuluyor gibiydim
Sağ elimi
Sol göğsüme koydum
Hiç bir şey hissetmiyordum
Sanki kalbim ölmüştü
Kalabalığın ortasında
Tek başına kalmaktır
Yalnızlık.
Evrenin içinde
Dört duvar arasında
Kalmak gibi.
O kadar kendime düşmanım ki
Kendimi öyle vuruyorum ki
Senin safına geçip
Beni vuruyoruz.
Seni sevip sevip
Kendimi unutuyorum.
Beni yeniden doğurmalısın anne
Yeniden emmeliyim
Memelerinden sütü.
Yeniden uyut beni kucağında
Kokunla uyuyayım
Büyümeliyim yeniden .
Beni mahfeden çaresizlikti ,
Bu çıkmazlarda
Beni ben yapan sevgindi.
Beni sen var ettin benliğimden
Yokluğuna alışamadım belki
Ama sevmekten vazgeçemedim .
Ben ;
Dalları fırtınadan kopmuş
Binlerce acının ortasında kalmış
Yorgun ve yalnızım.
Alnı Sevgi işlemeli
Güzel günler getir bana ,
Deniz seni hatırlatır bana
Her yorgunluktan sonra
Beni yeniden hayata bağlayan
Yeniden
Yeni güne hazırlayan
O mavilikti işte.
Ben yok oluyorum hasretinden
Denize adamıştım
Denizden mavi düşümü.
Hasretinden gözyaşlarım tutuştu ,
Göklerin sonsuzluğuna
Uğurlamıştım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!