TALAN EDİLEN İNSANLIK
Din cüzdana girdi
Siyasete kurban edildi vicdan
Irzına geçilen namus
Tecavüzcüsüyle evlendirildi
Susturuldu böylece çatlak sesler
İnsan diyorum;
Toprağa ayağının değeceği,
Bahçesinde memleket türküleri söyleyeceği,
Oturup bir ağaç altında semaverde çay içeceği
Gece yıldızları seyredip,
Sabah kuş sesleriyle uyanabileceği bir yerde yaşlanmalı.
El üstünde tut sevgi ve dostluğu
çevreni çiçeklerle donat
olma kimsenin kölesi kulu
işte budur insan olmanın
en iyi en güzel yolu
ÇELİŞKİMİZ
Sevişmelerden doğduk
Savaşıyoruz
Almayı pek seviyoruz ama
Vermeyi unutuyoruz
Çıkarımız için tazı oluyor
İŞE YARASIN ELİN
Düşeni yerden kaldır
sil gözünün yaşını
kimsesiz çocukların
yedirme namertlere
ekmeğini aşını
Çilelidir başım benim
Aşktır ekmeğim aşım benim
İyilik ve güzelliktir
Vazgeçilmez işim benim
Dokuz köyden kovulsam da
İSTANBUL GÜZEL- GÜZEL İSTANBUL
Gözlerin İstanbul senin sözlerin İstanbul
Martılar konuyor gözbebeklerine
Emirgan’ı demliyor kirpiklerin
Üsküdar’a gider iken
Bir yağmura tutuluyorum
İSTANBULSUN SEN
Kara bulutlar dağılsın üstünden
Çık Tevfik Fikret’in İstanbul’undan
Olma sistanbul.
Açsın lalelerin güllerin
Yakamozlarla bezensin gözlerin
İSTANBULSUN SEN
Kara bulutlar dağılsın üstünden
Çık Tevfik Fikret’in İstanbul’undan
Olma sistanbul.
Açsın lalelerin güllerin
Yakamozlarla bezensin gözlerin
İSTANBULSUN SEN
Kara bulutlar dağılsın üstünden
Çık Tevfik Fikret’in İstanbul’undan
Olma sistanbul.
Açsın lalelerin güllerin
Yakamozlarla bezensin gözlerin
Sevgi kalbin güneşidir
aşk insanlığın en güzel eşidir.
Bu dizelerde anlaşıldığı gibi şairimiz sevgi ve dostlukla iç içedir.