Ey! Sen,
Alacakaranlık ülkemde
yüreğime kibrit çakan.
Yalancısın,
kibritin çıkardığı ışık kadar
düşlerim kadar.
Gittiginde şubattı, kardı
Yalnızlık kadehimden içtiğimde
Daha onüçündeydim,
Çocuktum.
Sığıntı arkadaşlıklar edindim
Okul sıralarında
Naftalin kokar elleri,
Naftalin kokar sevmeleri,
Naftalin kokar,
Gülüşleri sanki şahin yarası,
Savaşın bilinmezliğinde
Patlar yüreklerinin tam ortasına
ayyaş yelkovanla
şıracısı akrebin düzenbazlığında
yaş'lanan ben değilim gözlerim.
sürçi lisan değil bu yalnızlığım
çocuk telaşımı benden çaldı.
Uzak dediğin nedir
İki yürek arası mavi tren hattı.
Sualsizce beklenen
vuslat vaktidir.
Ama manidar olan,
Kanatsızken bile uçabilmektir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!