Kalbim bir ağaç dalında asılı kaldığından beri
Kurumuş bulut örüntüsü zaman
Uzayan yollar bağdaş kuruyor önüme
Engebeleri aşmaya çalıştıkça
Atılıyor bir kazma kürekle toprak
Toprak ki saklıyor yalnızlığı rahminde
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta