Üsküdar’da, bir rıhtımda tekneler.
Ben başka bir âlemdeyim.
Bilmem, daha nelere alışılır insan?
Yüreğimde derin bir yara.
Tekneden tekneye atlarken bir kedi,
Kafam, kim bilir nerelerde?
Efem çıkmış meydana,
Kerimoğlu Zeybeği oynuyor.
Oyna da efem, sen oyna,
Davullar, zurnalar çalsın; sen oyna.
Milas ovasına domuzlar iner,
zihnimin kenarında toplu intihar
ruhum tarumar, bedenim paramparça
bedenime yüklenmiş acılardan arta kalan
ölüm saatli bomba, yaşamak dinamit olmuş
bilmiyorum bu kaçıncı çağ, kaçıncı yüzyıl
şahlansın kırbaçlar, hışlasın atlar
çekilsin yaylar, atılsın oklar
dağların, ovaların şanı bizimdir
bayrak elimizde, sembol kurt başı
yürürken yanımızda kurtlar dolaşır
Masada masaymış,
Yüklemişler çöl bedevisi —
Üç kafadar,
Üç deve yükü kadar.
Türkiyem,
Banamısın demez
Hamdık, yandık dünyanın derd-i gamından;
Şâd olduk devr-i âlemde.
Bıktık, usandık han ü hamamdan;
Ötelerin ötesini arzular olduk.
Kapıldık dünyanın hay huyuna,
Bakmadık haramına helaline.
Arzularken ruhumuz öte âlemleri,
Dünyanın cezbine kapılıp kaldık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!