Tutuyordu eli, ayağı – çalışmadı.
Duyuyordu kulağı – dinlemedi.
Görüyordu gözü,- okumadı.
Aşkın nârı hicran olur,
Darılır gönül yâre.
Yâr deyince akan sular durur,
Gönül arar biçâre.
Yârın yaktığı ateşe
hani nerde o aşkın, hani nerdesin
böylesi bir aşkı ben mi bitirdim
hani verdiğin sözler, hani nerdesin
terk edip giden sen, değil miydin
Adını anmazdım, bilmiş olsaydım,
Bir kere arardın, sevmiş olsaydın.
En azından bir görene sorsaydın,
Beni bu hâllerde gören anlatsın.
Düşünmedim, sevdalandım görünce,
İnce ince dolaşırken damarlarımda,
Kaldırdığım her kadeh şarap.
Aşkı bana nasıl da
öğretti.
Ankara'da karlı bir günde
sobanın harlı yandığı günde
kapında köle'ydim o an, o günde
ben senin neyinim, anlayamadım
istemem seni, gelme diyordun
kar yağıyor mu Ankara'ya bu günlerde
üşüyor mu ellerin soğuk havalarda
ah! ben olsaydım, yanında
ısıtırdım ellerini hohlayarak nefesimle.
güzel sözler söylerdim sana, ne kadar sevdiğimi söylerdim mesela.
çıkar gözlüğünü ey güzel
Kara gözlerine doya doya bakayım
izin ver bana izin ver ne olur
aşk olup gözlerinden akayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!