Yokuşuna doğru senin yoluna,
Çıkılmaz ki artık, bitti o şarkı.
Şu bütün türküler senin uğruna,
Sen karşıma çıkınca, büyük Turan kurulur,
Sen karşıma çıkınca, küçük gönlüm vurulur.
Gül yüzlü yârim sen bana bakıp da,
Bu halimi hiç umursamaz mısın ?
Gönlümün gemilerini yakıp da,
Denizlerimi umursamaz mısın ?
Yârin teni hem menekşe hem güldür,
Dermanı bulunmadan bitmeyecek derdim,
Seni unutmaya bir gün daha yakınım.
O da gider deseler, gitmeyecek derdim,
Seni unutmaya bir gün daha yakınım.
Geceden aklıma düşsen olmaz sabahım,
Türklük aşkına ölürüm bu vatana,
Aşkına meyletsem yaram kalmaz sabaha,
Ölürüm yaram kalmaz çıkarım Tanrı Dağı’na,
Bu vatana, sabaha, Tanrı Dağı’na çıkarım bir daha.
Turan, Türk’ün ülküsüdür.
Kara Ozan türküsüdür,
Bir balanın öyküsüdür.
Bekliyor binlerce fidan,
Kurulmalı yüce Turan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!