Erdoğan Ergin Şiirleri - Şair Erdoğan Ergin

Kadınları anlamak diyorsan eğer,
O zor elbet;
Hangisi güzel, hangisi çirkin bilirim de;
Hangisi kolay, hangisi zor,
Onu bir başkasına sor.
Kadınlar,

başarı kime hizmettir bilinmez
yalan dünya,
başarı kimine hezimet
bana eziyet
başarı;
belki de büyük bir marifet

Ansızın bir gece
Karanlığın en koyu anında
Uykudan uyanmadan önce
Unut bence

Uyku ile gerçek arasında yaşamış gibi

Bıraktığım gençliğim var ardımda,
Aynalara günlerce bakıpta,
Tanıyamadığım bu yüz.
Çocukluğumun izlerini taşısa da ruhum,
Beden eski yabancı bana

Kayıp şehirde bir çocuk ağlar
masam da ben
bahar yorgunluğu düşer gözlerime
yeni umutlar doğururum kendime
ararda durur bir çocuk, kaybetmişcesine
kayıp şehirde bir çocuk ağlar

laleler açmıştı, yanaklarında
gün gökyüzüne küskün bir sabaha uyanmıştı
ve aşk kokusu sinmişti yeni tomurcuklanan ağaçlara
gözlerinden öfkeyi akıttığın gün
beni terkedip gideceğin gün

Yalan olmasaydı insanların dilinde
Neye yarardı ki doğru söz,
Yaşamın en güzel yerinde,
Mükafattır belki,
Belki de bir çeşit sınav,
Yalana karşı doğru söz

bulutlar
umut bulutları
uçurtmamı çaldılar
neler yazmıştım oysa ona
umutlar
umut bulut da olsa

şehrin ışıkları yanıyordu
yürüdü çocuk
yalnızdı
kimsesiz
şehrin içinde kimsesi olanlar gibi
dudağına yağmur damlası düştü

Hissediyorum,
Bugün içimde birileri var
Kıpır kıpır hücrelerim
Damarlarımdan dostlarım geçiyor
Eşimi soluyorum
Aşk bırakıyorum gökyüzüne