Kelebeğin bir günü kadardı
Senden istediğim mutluluk.
Ne bir saniye eksik
Ama hep bir saniye fazla.
Sadece bir gündü senden istediğim,
Bu dünyada herşeyden vazgeçtim;
Yaşamaktan geçtim, kendimden geçtim,
Şundan bundan geçtim...
En önemlisi de
Senden bile geçtim!
Ama,
Bu dünyada herşeyden vazgeçtim;
Yaşamaktan geçtim,kendimden geçtim,
Şundan bundan geçtim...
Ve en önemlisi de senden geçtim.
Ama bir KÖŞEYi DÖNÜPTE geçemedim(!!)
Ilkbaharda filizlenen aşkım;
Yaz güneşinde çiçekler açtı,
Sonbahar rüzgarlarında kimsesiz kaldı.
Baktı ki yar gelmiyor kışın;
Büktü boynunu, çekti beyaz kefeni...
Bitmek bilmeyen nöbetim gibydi
Seni sevmek!
Sabırsızlıkla akşamı beklerken,
Daha olmayan öğlen vakti gibi...
Noktaların hakkını yedim durdum hep
Senle biten cümlelerin sonunda,
Virgüllerde aradım hep sonsuzluğunu
Sen bende hiç bitmeyesin diye,
Ve en sona sakladım hep çaldığım bütün noktaları,
Son nefesimde son cümleme sıralamak için...
Yağmur olmak vardı şimdi;
Kapkara bulutlardan kaçan
Ve barajlara sığmayıp taşan.
Sel olmak vardı şimdi;
Önüne çıkan tüm engelleri aşan
Ama geride hiçbirşey bırakmayan...
Seviyor ya da daha kötüsü sevmiyor!
Söylesene papatyam;
Ben bile bilemezken onun aşkını,
Sen nereden biliyorsun?
Neden sende diğer her çiçek gibi
Bu sağanakta
Üzerime düşmeyen yağmur damlaları gibiydi
Rastgelmek sana.
Belki yanlış yerdeydim;
Ya da
Belki de yanlış zamanda...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!