Erdem Uzunoğlu Şiirleri - Şair Erdem Uzu ...

Bak işte bu da tek yaprak,
Yolda öyle duruyor,
Orada duran tek yaprak,
İnadına gülüyor.

Görmesin kimse beni
Sesimi duymasınlar
Bıraksınlar düşeyim
Elimden tutmasınlar

Tek başıma kalayım

Bir bir söktüm göğsümden sana yüklediğim tüm anlamları
Sende artık herkes gibisin

Mademki yokluğunla
dört bir yanımı sardın
Sana son bir sözüm var...
Olsun...İyi ki vardın.

Yapraklar dökülüyor yağmurlarla beraber
Yapraklar dökülüyor her birinde bir keder
Yapraklar dökülüyor hepsi ayrı yerlere
Yapraklar dökülüyor bilinmez bir kadere

Yolda kuru bir yaprak tek başına gidiyor
Yolda kuru bir yaprak yalnızlıktan titriyor
Yolda kuru bir yaprak yerinden ayrımıdır?
Yolda kuru bir yaprak gönlü yaralımıdır?

İki yaprak arkadaş bak tünelden geçiyor
İki yaprak arkadaş aynı yolu seçiyor
İki yaprak arkadaş bir ihtimal delidir
İki yaprak arkadaş belkide sevgilidir

Yolda olmayanlar anlamaz beni
Bilmezler yollardan ne istediğimi
Kimse beklemez zaten yolun sonunda
Hiç kimse umursamaz neden geldiğimi

Sade bir varıştır oysaki durum

Yalnızlığım yoldaş olmuş yoluma
Gölgem olmuş ardım sıra yürüyor
Sevda diye hasret girmiş koluma
Bırakmıyor hep peşinden sürüyor

Yoruldum mutsuz olmaktan.
Yoruldum yarım kalmaktan.
Tek başına bütün yolları gidip,
Son durağa yalnız varmaktan.

Yanıma bir eş bulamadım.