Sen kristalleştiren kiş iken,
Ben meyvelerimle yazdım.
Sen sislerinle puslandırıken gözleri,
Ben kainatı gösteren ayazdım.
Sen ruhları bedenlere düşman ederken,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
cok guzel bır sıır cok begendım ellerınıze ve yuregınıze saglık
*ben* diyenin neler olması gerektiğini ne güzel işlemişsiniz... gönlünüze sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta