Eller hep murada erdi
Bir gün mesut olamadim
Pay etsem cihana derdi
Benden yüklü bulamadım
Yaralı bozkurtum çekilince dağdan
Son bülbülümü ucurdular bağdan
Kuyruk sallar yal hatırına ağdan
Kapı önününde kıvrılan kuçüler
Ne meydan kaldı bak nede er
KALMADI
Zalim poyraz kırdı kolum kanadım
Tutunacak bir tek dalım kalmadı
Kesildi nefesim bitti tagatım
Mutlulukla çoktan açtım aramı
Çile biriktirdim bekler sıramı
Ağaçlarla ettim bugün bayramı
Yalnızlığım hüznüm mübarek olsun
NAZLI CEYHANIM
Elbistandan doğan nazlı ceyhanım
Vurur basın taşa bulanır mı ola
Baykuşlar tünedi kurudu bağım
Akan göz yaşınla sulanır mı ola
Boranda kalmış yaralı kurdum
Tadı yok baharın sözlerin neden
Gurbet olur içimde yurdum
Boşuna hasretin özlemin neden
NE DEYİM
Deli Gönül bitmez mi hiç efkarin
Bülbül firarda güle ne deyim
Düğümlenir kalır ah ile zarım
Sözler kifayetsiz dile ne deyim
Görünmez dost köyünün ardı
Tezdirdin de ne oldu sanki
Yükledin onca kahır derdi
Bezdirdin de ne oldu sanki
Nerede sümbüllü dağlarım
Hazan ile geçti ömrüm
Yaşadıkca özden oldum
Yönümü hep dosta döndüm
Şamar yedim yüzden oldum
Çekdikce derdi sineme
OLMAZ GAYRI
Yarenlerim düşman mı el mi
Dönüp halim sormaz gayrı
Akan gözden yaş mı sel mi
Bakar uzaktan silmez gayrı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!