Karanlık çöktü şehre
Yer altı dünyasının gündüzü
Fahişeler indi karayolu kenarlarına
Gündüzün ahlak çerçeveli kadınları
Ahlak kumkuması parababaları değiştirdiler maskelerini
Binip son model arabalarına
Şimdi ağla ömür boyu
Gençliğim azap dolu
Ağla ağla ne olacak
Kanacak kalp mi bıraktın
Taştan farkım yoktur benim
Hadi şimdi gidiyorken
Sevdam için bir şey söyle
Türkü mü olur
Şiir mi olur
Kalpten kalbe sevi söyle.
Bir kamyon geçiyor yoldan
Plakası “15 ev 1952”
Sanki yansıtmak ister gibi
Kamyoncunun ev, aile özlemini.
Bir kamyon geçiyor yoldan
Ölsen ölüvereceksin
Dünyanın umurunda bile olmayacak bu
Ölsen ölüvereceksin
Hiçlik kabusu son bulacaktır belki
Belki tümden hiçliktir gerisi.
Hatırlar mısın bilmem
Adını yazdığım o ağaç büyümüş
Ağaçla birlikte isminde
Hala kalp resimleri çizebiliyor elim
Elim pes etmedi yalan sevdalarda.
Kaçan kovalanırmış
Av mevsimi sanki
Av var, avcı var
Sevda bunun neresinde!
Ezen varmış ezilen de
Gözden yaş düştü yüreğe
Yağmur damlalarıysa yere
Toprak kokusu burnumda
Ölümden korkmak yok, ömür yolcusu.
Ne badireler atlattık
Oluru var mı bu aşkın
Senden yana benden yana
Tanırı var mı bu aşkın
Gözlerden yana sözlerden yana.
Yana yana bir araya geldikten sonra
-
Reyhan Erdinç
Tüm YorumlarDenizli kızlarıyla ilgili şiirinizi gözden geçirmenizi tavsiye ederim.Size o sözler için ilham veren anı nedir bilmiyorum ama hoş sözler değil.Ben eğitimli bir Denizli kızı olarak,tüm o sözleri hakaret kabul ediyor ve onaylamıyorum.Bu gibi durumlar için kişiler yasal haklarını aramak bile isteyebil ...