İstanbul İstanbul olalı,
Bu kadar çok bayrağı gördü mü diye düşünüyorum.
Yıllarca geriye,gözlerim kapalı giderek.
Çocukluğumda askerler taşırdı ellerinde,Cumhuriyet bayramlarında,
Bir de okul açılış ve kapanış törenlerinde....
Ey Sarayburnu nda şerefle göklere yükselen bayrağım,
Bir sırsın ki,
Kalbimde taşıyorum.
Tek hece adın,
Uykusuz gecelerimin tan yeri,
Hayalinle yaşıyorum....
İki kalpten bir kalp olduk
Sevgimizi bölemezsin
Nakış nakış aşk dokuduk
Bırakıp ta gidemezsin
Anıları bir kaç sözle
İsteyen gülsün, isteyen kınasın
Seni seviyorum,haberin var mı
Aşığım uğruna, düştüm dillere
Seni seviyorum,haberin var mı
Gülüşün gülleri kıskandırıyor,
Gönlümün baharı,hemde yazısın.
Gözlerin dünyamı aydınlatıyor,
Ömrümün güneşi,hemde ay'ısın.
Saçından yüzüme bir rüzgar eser,
Aldırmadım,kendi karnımın açlığına,
Simit atıp martıları doyurdum.
Onlar da şaşıp kaldı,gözümün tokluğuna......
Temmuz.....2004
Anladım şansım yok,sevgiden yana
Kaç çiçek kurudu,gönül bahçemde
Kaderde mi suç var,yoksa bende mi
Kaç yemin bozuldu,kırık kalbimde
Geceler hep aynıdır,
Bu sersefil loş odalarda.
Hep aynı bitimsiz istek,
Arzudan sarhoş dudaklarda.
Mor geceler,
Mosmor sabahlardır hiç değişmeyen.
Aramız da dağlar,yollar,nehirler olsada,
Ellerin elimi tutmasa,
Gözlerin gözümü görmese,
Ve saçların yüzüm de savrulmasa da....
Ama sesin var,
Yıllar yılı bakışırız seninle
Gel dedin de gelmedim mi güzelim
Sanki içten alev almış ocağız
Sev dedin de sevmedim mi güzelim
Artık uzat ellerini elime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!