Yorgancılar camekanında dikerdi iş yerinin,
İçine neyi koyacaksa üzerine döşenirdi şiltenin,
Sonra bir tuhaf dürme ile içine düzlenirdi istenenin,
En zarifinden nakışlarla bezenirdi üzerileri yüzlerinin.
Gönül erbabının da, işi de bu minval üzre yüreğinin,
Ne sunacaksa, hallaç misali inanır vuruşuna değneğinin,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,