Era Şiiri - Volkan Musab Deveci

İçli bir mâtem havasıdır!
Esiyor yine uzaklardan...
Ilık ılık yağacak yine Era!
Islanacak her bir meydan.

Sanki hoyrat denizler gibi...
İvmede her yer, hüzün seli
Tüm gizleri keşfe çıktım...
- Öyle kısarak gözlerimi.

Dilim damağım kurusa da!
Geçemem bir çırpıda es...
Tâze tutmalı bu son demi!
Soğutmadan, tek bi nefes...

Kavisli patikalar, ezeli bağ
Gövdesi salkımlar gecenin
Kalp yordamı çıka geldim
- Telâfuzu yok her hecenin...

Burada daha, sabah olmaz
Olsa da, olduğu kadarı az
Yaz bir kenara bu ağıtı naz
Bu çisenti, yıkar her bendi...

Lakin bu iklim k'alıcı değil
Bağları çözülür, gidişlerin...
Gitsem de, unutamam Era!
Aklıma mıh, beni sevişlerin...

Neyse! Vakit geliyor Era...
Aşk bâki... Sen ben köleyim..!
Yalancılar yağmalıyor neşeyi...
Gam yine bize düşer neyleyim..!