Er Kişi Şiiri - Dursun Yelken

Her 11 Aralık’ta bir hüzün kaplar beni;
Mahşere dek unutmaz Türk ırkı asla seni.

Bize huzur verirken seni anmak ve yâdın;
Soysuzlar titreşiyor, adın geçince adın.

Türklükten gayri her şey nazarında tatsızdı;
Cihana değer adın, yalnız, sade “Atsız”dı.

Çetin kutlu savaşın, Türk Ülküsü, dirlikti;
Mevki makam da neymiş, büyük rütben er’likti.

Musalla da bilmişti, gerçek “er” olduğunu;
Dünya âlem görmüştü gözlerin dolduğunu.

Erlik gönül rütbesi, gerçekte komutandın;
Türk tarihinden gelip, Türk’e başçı atandın.

Mazlumoğlu ne dese, gönül teskin olmuyor;
Gittiği günden beri asla yeri dolmuyor.

11 Aralık 2020